NIN UNHA CHAMADA

 Sentada á porta 

da Universidade,

agardaba á parella,

era pola tarde.

Era pola tarde,

era á tardiña,

agardaba á parella

e íaselle a vida.

Miraba o reloxo

amañaba o pelo,

deixárana plantada?

non podía crelo.

Non podía crelo,

non lle parecía,

agardaba en balde!

e íaselle a vida.

Compoñía os libros

o móbil esculcaba,

nin un SMS,

por que non chamaba?

por que non chamaba?

por que non se erguía

deixárana plantada

fóraselle a vida.