FUME DE LOITO
Asasinato orquestrado,
calculado,
da vida no monte.
(un deserto con traxe de fogo).
Ceo cuberto por unha escura capa
amosando fume de loito.
Aire onde quedan presos,
impotentes, os berros.
Chora desconsolada a lúa
ao ver que, o que era verde,
hoxe é terra núa.
Todo, todo chapicado de cinza.
Fogares que se baleiraron
coa horrible proximidade das lapas.
Tristeza infinda.
Non queda xa nada.
Azucena Arias Correa.
